Siz hiç okulunuzdan ayrı kaldınız mı? Ben ve arkadaşlarım, bir süredir okulumuzdan ayrıyız. Birbirimizle internet bağlantısı ile görüşmek zorundayız. Açıkçası bu bizi çok üzen bir durum. Arkadaşlarımı, öğretmenlerimi doya doya sarılacağım günleri dört gözle bekliyorum.
Size biraz okulumdan bahsetmek isterim. Benim okulum çoğu okulda da olduğu gibi bir sürü çocuğun bulunduğu cıvıl cıvıl, rengarenk bir okul. Maalesef çocuk sesleriyle dolu olan koridorlar, sınıflar şu an bomboş. Okulumuzda koskocaman bir bahçeye sahibiz. Bazen orada top oynuyorduk, ip atlıyorduk, güneşli havalarda arkadaşlarımızla oturup sohbet ediyorduk. Beden dersinde, bahar aylarında dışarı çıkmak bizim için büyük bir keyifti. Tenefüsümüz bittiğinde her ne kadar sınıfa gideceğimize üzülsekte şimdi okulumuz olsa tenefüsümüz bitse bile üzülmem diyorum.
Bir küçük ekranın arkasından birbirimize bağlanmaktansa, el ele tutuşup koşup oynayacağımız günleri iple çekiyorum. Güneşli günlerde odamın camından dışarıya bakmak yerine keşke öğretmenlerim ve arkadaşlarımla bu güzel havaların keyfini bahçede çıkartabilsem. Güzel ve mesafesiz günlerin en kısa zamanda geleceğini ümit ediyorum.
Elif Bade Gökmen 3A
